- бақо
- [بقاء]а1. боқӣ будан, абадият, ҷовидон; мондагор будан, бардавомӣ; бақои умр бардавомии умр, безаволии умр, дарозумрӣ; бақои ҳаёт дарозумрӣ2. маҷ. пойдорӣ, устуворӣ, ҳастӣ, пояндагӣ3. физ. собит мондани миқдор ва каммияти физикӣ, монанди нерӯ ё вазн ҳангоми ба вуқӯъ омадани тағйироти физикӣ ё химиявӣ барои энергия: бақои ҷирм, қонуни бақо
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.